ประเทศเฮงซวย
ในฐานะที่ผมโตเมืองไทย แต่ใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศมาเป็นสิบๆปี ผมมีอะไรอะไรจะพูดเกี่ยวกับประเด็นนี้นิดหนึ่ง
1. เริ่มต้นที่สังคมออนไลน์ก่อนละกัน เป็นสังคมจ้องรอคนพลาด ใครพลาดใครล้มขึ้นมา รอเยียบทันที เหตุผลก็เพราะว่าคนชอบอ่านดราม่า ชอบเห็นคนทะเลาะกัน ชอบแสดงความคิดเห็น และพวกเพจต่างๆก็ชอบดราม่ามากเพราะ Traffic มันดี เรียกคนเข้าเพจได้ ไลค์เยอะ แต่นี้มันคือการหาประโยชน์บนความทุกข์ของคนอื่นชัดๆ
ผมว่าไม่น่ามีประเทศไหนในโลกนะที่ประชาชนเข้าถึง อินเตอร์เน็ตและเล่นเยอะแบบเมืองไทย แทบจะเป็นกรณีของ Mass Cyber Bully กันทั้งประเทศ เป็นสังคมที่ที่ Toxic กับทุกคนมากๆ
2.ประเทศชาติมันจะเจริญได้ทุกคนต้องมีสิทธิที่จะแสดงความคิดเห็น วิจารณ์ ต่อว่า เป็นเรื่องธรรมดาอยู่แล้ว อย่าใช้ quote ของ John F. Kenedy ที่พูดว่า Don't ask what country can do for you, ask what you can do for your country
สมัยนั้นถึงเป็นยุคทองของการแสดงออกทางความคิดเห็น การประท้วงสงครามเวียดนาม movement ของ Hippie เริ่มขึ้นตอนนั้น ทั้งหมดเป็นเพราะทุคนมีสิทธิแสดงความคิดเห็น
3. ทวิตมันก็แรงไปนิด คงรอรถเมล์นานจริงๆอะ
4. สุดท้ายข้อนี้สำคัญที่สุด ประเทศไทยมันเฮงซวยจริงหรอวะ อันนี้เป็นความเห็นสวนตัวนะครับ
ผมว่าไม่จริง
ประเทศไทยเป็นหนึ่งในประเทศที่คนอยากย้ายเข้ามาอยู่มากที่สุดในโลก เราโชคดี มีทรัพยากรทางธรรมชาติ ทะเลสวย อาหารอร่อย ค่าครองชีพถูก
เป็นประเทศที่เต็มไปด้วยโอกาส (ผมว่าผมก็เป็นหนี้แผ่นดินนะครับที่ให้โอกาสในชีวิตผมได้เป็นนักเขียน ได้มีอาชีพ สังคมที่สอนให้ผมเป็นคนดี)
แต่ทุกประเทศในโลกนี้ก็มีปัญหาเหมือนกันหมดละครับ ง่ายๆเลยนะปัญหาเรื่องการขนส่งของแต่ละประเทศ
สิงคโปร์ทำงานทั้งชาติไม่มีปัญญาซื้อรถ Eco-Car
อเมริกามีเงินซื้อรถ แต่ต้องระวังโดนปล้น
ยุโรปก่อนจะซื้อรถคุณจ่ายภาษี 50% ก่อน
ญี่ปุ่นรถไฟมีให้ขึ้น แต่คุณเตรียมตัวเป็นปลากระป๋อง
ทุกคนในโลกแม้ก็เจอปัญหาต่างๆกันไป ประเทศเราก็เช่นกัน
เรามีปัญหา หลายเรื่องเลยละ การเมือง สังคม เศรษฐกิจ แต่ผมว่าปัญหาใหญ่สุดที่เรามีคือเรื่อง วัฒนธรรมทางความคิด
เราเป็นประเทศที่เชื่อคนง่าย ไม่อยู่บรรทัดฐานความจริง
เราเปิดปากพูด แต่ไม่เปิดใจรับฟัง
เราเชื่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ แต่ไม่เชื่อวิทยาศาสตร์
เรารสนิยมสูง แต่รายได้ต่ำ
เราอยากประสบความสำเร็จ แต่เราไม่อยากทำงานหนัก
เราอยากให้ลูกเป็นคนเก่ง แต่เลี้ยงลูกเป็นเทวดา ไม่เคยต้องทำงานจนเรียนจบ
เราเชื่อเรื่องราวชีวิตคนอื่น ผ่านรูปสี่เหลี่ยมบนอินตราแกรม
เราเป็นประเทศรักสบายที่ เลือกที่จะสบายบนความทุกข์ของคนอื่น
บางทีนะการพัฒนาประเทศ ไม่ต้องสร้างรถไฟความเร็วสูงหรอกครับ
มันแค่ต้องเริ่มต้นที่ "ความคิดคุณเอง"
#TheWalkingBackpack